چرا بايد آب را درمان كنيم؟

آب مورد استفاده خانوارها در تعدادي از فعاليتها تقسيم بندي مي شود كه نيازهاي متفاوتي براي كيفيت دارند ، در جدول 1 خلاصه شده است.

جدول 1: كيفيت آب مورد نياز براي فعاليتهاي مختلف خانگي

نوع استفاده الزامات اصلي

نوشيدن ، آشپزي ، آماده سازي غذا بيولوژيكي و شيميايي بي خطر است

حمام بيولوژيكي بي خطر ، از نظر شيميايي براي تماس با پوست ايمن است

لباسشويي ، شستشوي توالت نبايد باعث ايجاد لكه يا آسيب به لباس شود

در فضاي باز (به عنوان مثال ، آبياري ، شستشوي ماشين) شرايط خاصي ندارد اما براي تماس با پوست ايمن است

در حالت ايده آل ، تمام آب ارائه شده به خانوارهاي نيوزلند بايد از نظر بيولوژيكي و شيميايي ايمن باشد. زيرا تأمين منابع متعدد آب با كيفيت متفاوت هزينه بر است و خطر استفاده نادرست را به حداقل مي رساند.

يكي از م  effectiveثرترين روش هاي تصميم گيري در مورد درمان مورد نياز ، نوشتن طرح ايمني آب است (كه قبلاً به عنوان برنامه مديريت خطرات بهداشت عمومي ، PHRMP شناخته مي شد). اين يك روش ساده براي شناسايي خطرات بهداشت عمومي در تامين آب است. سپس گزينه هاي درماني كه اين خطرات را مديريت مي كند انتخاب مي شوند.

برنامه هاي ايمني آب مي تواند براي منابع كوچك ساده باشد.

1. آنها خطاهايي را كه ممكن است در منبع آب ايجاد شود و منجر به آلودگي آب شود ، بيان مي كنند. به عنوان مثال ، سطح بالاي رودخانه منجر به آب كثيف در حوضه آبريز مي شود.
2. آنها مشخص مي كنند كه چه چيزي اشتباه بوده است. به عنوان مثال ، آب كدر (كدر) مي شود.
3. آنها هرگونه پيشرفت مورد نياز را شناسايي و اولويت بندي مي كنند. به عنوان مثال ، استفاده از آب ذخيره شده هنگامي كه آب رودخانه كثيف است.