آب منبع خود را بشناسيد
با كمك تكنسين زيست پزشكي اين مركز يا شخص ديگري كه از امكانات دياليز مطلع است ، مدير پزشكي بايد از محل تأمين آب كلينيك مطمئن شود. كيفيت و ويژگي هاي آب منبع تأسيسات مي تواند بر عملكرد سيستم تصفيه آب تاسيسات تأثير بگذارد و تلاش هاي برنامه ريزي را هدايت كند ، به ويژه در مواردي كه ممكن است آب منبع به خطر بيفتد ، كه ممكن است در يك بلاي طبيعي اتفاق بيفتد. به عنوان بهترين روش ، مديران پزشكي بايد تأييد كنند كه تيم باليني به طور مستقيم كمتر از يك بار در سال با ارائه دهندگان آب منبع تماس مي گيرد تا به ارائه دهندگان در مورد مصرف آب و نياز به اطلاع قبلي در صورت بروز اختلال در تأمين منبع ، اطلاع دهد. اب. علاوه بر اين ، در مورد ضدعفوني فوري يا برنامه ريزي شده منبع آب با تصفيه بيش از حد كلرن يا پرمنگنات ، اخطار قبلي لازم است. به طور مشابه ، هر مدير پزشكي يك مركز مراقبت هاي حاد واقع در محوطه يك مركز پزشكي بايد در نظر داشته باشد كه مركز پزشكي مي تواند آب منبع را براي استفاده در محيط بيمارستان بيشتر تصفيه كند. در چنين مواردي ، حفظ ارتباط تنگاتنگ با عمليات بيمارستان بسيار مهم است تا بدانيد مدير كارخانه چه زماني آب بيمارستان را تصفيه مي كند ، به طوري كه مركز دياليز در زمان ضدعفوني يا درمان آب بيمارستان را بيرون نمي كشد (3).

آژانس حفاظت از محيط زيست (EPA) حداقل استانداردهاي آب آشاميدني شهري را دارد (4). با اين حال ، استانداردهاي EPA براي سطوح قابل قبول آلاينده ها چندين برابر بيشتر از موارد مجاز براي آب مورد استفاده در درمان دياليز است (جدول 1) (3،5). انجمن 2004 براي پيشرفت ابزارهاي پزشكي (AAMI) RD52 براي سطوح قابل قبول آلاينده هاي شيميايي معدني در آب دياليز تصفيه شده توسط CMS تصويب شده است (جدول 1) (1.5). بر اين اساس ، آزمايشات شيميايي بايد سالانه براي آب محصول و آب منبع تصفيه شده يا طبق مقررات محلي انجام شود. تست هاي اضافي نيز بايد در نظر گرفته شوند هنگامي كه نظارت سيستم كاهش كيفيت آب محصول را نشان مي دهد يا پس از تعميرات سيستم تصفيه آب كه مي تواند بر كيفيت آب محصول تأثير بگذارد ، مانند تعويض غشاهاي اسمز معكوس. مديران پزشكي بايد بدانند كه از زمان انتشار اوليه RD52 ، AAMI توصيه هاي خود را براي غلظت هاي قابل تحمل باكتري و اندوتوكسين در آب محصول و دياليز بدون تغيير در آستانه خود براي آلاينده هاي غير آلي به روز كرده است (جدول 2). با وجود اين تغييرات ، CMS همچنان از دستورالعمل AAMI RD52 براي تعريف انطباق CFC استفاده مي كند. با اين حال ، ممكن است كه در آينده ، CMS ممكن است موقعيت خود را به روز كند ، اگرچه در حال حاضر هيچ زمان بندي قطعي براي تغييرات وجود ندارد.

درك ويژگيهاي منبع آب تأسيسات به مدير پزشكي ، تكنسين پزشكي و تيم باليني اجازه مي دهد تا در صورت آسيب رساندن به منبع آب به دليل بلاياي طبيعي يا مصنوعي ، برنامه تضمين كيفيت عملي و موثر ايجاد كنند (جدول 3) (6) –8). به طور مناسب ، هر برنامه تضمين كيفيت بايد منابع آب پشتيبان را در مواقع ضروري شناسايي كند (9). برنامه هايي كه شامل استفاده از آب لوله كشي يا آب شيرين شده بدون كلر مي شوند تنها با "شواهدي مبني بر اينكه آب منبع براي چنين استفاده اي بي خطر بوده است (يعني داراي سطوح زير آلومينيوم ، مس ، كلرامين ، فلورايد ، نيترات ، سولفات كمتر از AAMI است) ، روي و ساير آلاينده هايي كه براي بيماران دياليزي سمي شناخته مي شوند) ”(2). آماده سازي هاي تضمين كيفيت هر كلينيك دياليز بايد هم برنامه عمل و هم برنامه اصلاح در مورد خرابي هاي پيش بيني شده در دسترس بودن آب منبع و همچنين درون سيستم تصفيه آب را مشخص كند.